“Goedemiddag MOERGESTELLLL!”. De frontman van Shoulders of Giants riep het oprecht en enthousiast. Of zou het misschien toch zijn ‘Guilty Pleasure’ zijn geweest? Een knipoog richting ‘Gèssel City’? Het was op 1e Paasdag rond een uur of half vier in Café de Klaore. In een klein dorp, voor een klein publiek en op een klein podium deed hij net alsof hij Chris Martin was in een volle Johan Cruijff Arena.
Drumles
Afgaande op de muziek waren het wel degelijk eerlijke woorden. De eerste van acht bands tijdens Dweilpop 2016 bracht stevige rock zonder flauwekul. Met veel tempo- en maatwisselingen zonder dat het irritant was. Mark Boogaers, presentator van dienst, verwoordde het catchy richting drummer Koen Wijnen. “Ik heb een opmerking en een vraag. Ik drum zelf ook. Geef jij ook les?”
Line-up
De toon voor een bijzondere dag was meteen gezet. Gèssel Treft had goed gescout. Zeker met een budget dat er ook nog voor zorgt dat het festival gratis toegankelijk is. Sommige artiesten timmeren al serieus aan de weg en zijn te ‘checken’ via internet. Maar lang niet allemaal. Lucky Temper heeft 31 seconden beeldmateriaal op internet. Die zijn inmiddels aangevuld met 21 lovende woorden over hun tweede optreden ooit!
Eén publiek
Het concept is zo simpel dat het bijzonder wordt. Acht uur, acht optredens, vier podia en één publiek. Als een nomadenvolk moest de meute zich verplaatsen om getuige te zijn van alle shows. In ’t Centrum speelde Blended Apes (met Turkse djembé die zo laag hing dat de zanger/percussionist wel last van zijn bovenbenen móét hebben). Daarna ging het via Check in de Veerkes weer terug naar Ten11. Om laat op de avond af te sluiten met de stevige mash-ups van Extrawberry in Café de Brouwer.
Mechanische doping
Wat in de wielersport absoluut verboden is, mag in de muziek juist wel. Het gaat nu even niet over medicinale, maar wel over technische hulpmiddelen. Nicolas Joan moest zich onverhoopt alleen staande zien te houden. Op een bepaald moment leek het alsof hij hulp kreeg van een cassettebandje. Voor de mensen die niet weten wat een cassettebandje is, ga eens naar bed! Maar de zanger ‘loopte’ zichzelf. Steeds een paar maten spelen, op een pedaaltje trappen en dan het volgende riedeltje er overheen. Al verdenk ik Nicolas nog wel van doping voor het haar, maar alleen voor het haar!
Twee rondjes van het huis
Dweilpop bestond uit twee plaatselijke rondes. Eerlijkheid gebiedt te zeggen dat het tijdens de tweede lus soms wat rustiger leek. Enerzijds omdat mensen gingen eten, maar ook omdat de verplaatsingen wellicht hun tol gingen eisen. Er moest al bij al toch 1.200 meter worden afgelegd. De tochtjes van en naar de bar niet meegerekend. Maar was twee volle rondes misschien toch een beetje te veel? Of brak het gebrek aan eetmogelijkheden het publiek wat op? Vragen waar niet makkelijk een antwoord op te geven is. Moergestelnaren zijn natuurlijk ook eigenaardig. Gelukkig kunnen ze vrijwel allemaal goed tegen kritiek. (Ik hoor er zelf bij, dus no hard feelings.) De grote hoop komt uiteindelijk toch vooral voor de gezelligheid. Dan is het iets minder belangrijk welke muziek er speelt. Aan het einde van de avond zat en gelukkig naar huis. Wat dat betreft is het wel altijd hetzelfde liedje.
City Is Ours Tonight
Toch is dat absoluut geen probleem. Het is wat het is. Bovendien mag Gèssel Treft trots zijn dat het steeds weer zo veel mensen op de been weet te krijgen en een topevenement neerzet. Het blijft een klein dorp. Al kreeg Shoulders of Giants prompt bijval van Art Felixx, de absolute topper van de dag. Arthur Wils palmde ons allemaal in. Indeed mate, Gèssel City was ours tonight!
DE FONTIJN - Moergestel 