DE FONTIJN – Moergestel

Door: Laurens en Stephan van der Aa (MTV Radio Bla Bla)

Er is één ‘golden rule’ als het aankomt op goede muziek: ‘Do not ever keep it for yourself’. Muziek wordt namelijk beter als je het deelt, het lijkt wel liefde! Sinds wij een paar jaar geleden begonnen met onze zondagochtendshow op de lokale Moergestelse radio, is ons eerste gebod. Op welke radiozender hoor je bands als Lonely The Brave, Parachute, Evil Empire Orchestra of St. Solaire? Of Scenic Route To Alaska? Het Canadese trio hoort ook al een tijdje tot onze favorieten. Maar naast het horen van hun muziek, is het natuurlijk ook wel eens gaaf om het verhaal achter de band te horen.

‘Gelukkig’ was Stephan op een avond een beetje ‘naughty’ (bron: Laurens van der Aa). Het resultaat was een Messenger-bericht naar Canada[1]. We kregen een snel en duidelijk antwoord. Ze vonden een live-interview op de Moergestelse radio een uitermate slecht idee. De reden? Ze zouden de beoogde dag (22 april 2018) nog op tournee zijn door Canada. En pakweg 11.00 uur Nederlandse tijd is in Canada toch al gauw het uur van de wolf en de uil. Gelukkig was er ook goed nieuws. Ze wilden graag op een ander moment met ons bellen en een gesprekje opnemen. Dus zaten wij op donderdagavond 20.00 uur in de MTV studio te doen alsof het zondagochtend was. Iedereen was aanwezig, behalve onze kater. En de telefoonlijn naar het binnenland van Canada? Die was verrassend stabiel. We spraken Murray Alexander Wood, de bassist van de band.

Tijd voor ons 2^e gebod: ‘Engelse verhalen moet je vertalen.’ Bij deze.

Deel 1 – De Band

Ochtend in Canada. Dus wij vroegen Murray maar direct hoe de zaken erbij staan en vooral wat ze aan het doen waren met de typische vraag. What’s the story morning glory?

Murray: “Niet al te veel eigenlijk op dit moment. We rijden van Montreal naar Ottawa voor een show vanavond. We zijn nu ongeveer een maandje of anderhalf op tournee.”

Begin dit jaar bracht de band haar vierde album uit, genaamd ‘Tough Luck’. Sinds dan is de tour ingezet en wij vroegen Murray hoe het voelt weer onderweg te zijn en waar deze trip Scenic Route to Alaska gaat brengen.

“Het is een geweldige tour tot nu toe. We zijn juist de westkust van de Verenigde Staten afgereden tot San Diego. En op dit moment doen we een rondje Oost-Canada om via de oostkust naar Nederland te vliegen. Alles in ons kleine tourbusje samen met nog een driekoppige band.”

Scenic wie? Murray, nog niet superveel mensen kennen jullie. Kunnen jullie jezelf voorstellen aan Moergestel en de rest van Nederland?

“Wij zijn eigenlijk drie beste vrienden en vormen zo’n zeven jaar een band. Het wordt de vijfde keer dat we naar Europa vliegen om muziek te maken. We zijn een indie/folk/rock-band.”

Jullie brachten begin dit jaar ‘Tough Luck’ uit. Inmiddels alweer het vierde album, maar onverminderd een nieuwe kindje waar je trots op zult zijn. Welk liedje van die plaat mogen we namens jou draaien en waarom?

“Uhh, ik denk dat ik ga voor ‘Find My Footing’, het is in ieder geval op dit moment mijn favoriete track om te spelen. Het is een beetje een ‘deeper cut on the record’.”

Deep cut = A song by an artist that only true fans of said artist will enjoy/know. True gems that are found later in an album, a b-side. Rarely if ever played on the radio. (Dictionary, 2018)

Zou je hem zelf willen aankondigen?

“Natuurlijk”

Scenic Route To Alaska – Tough Luck (Deezer)

Deel 2 – De Tournee

Op het moment van interviewen zit onze band dus in een tourbusje rijdend over de Canadese vlakte. Hoppakee, vol gas naar een nieuw concert. Omdat wij hadden verwacht dat Murray nogal gespannen zou zijn voor zijn eerste grote Radio Bla Bla-interview, wilden we graag voor hem het ijs breken. Canadezen en ijsbrekers, die gaan nu eenmaal hand in hand. Speciaal daarom een paar ‘scherpe’ dilemma’s:

Michael J. Fox of Jim Carrey?

Murray: “Ooehhh, ik denk Jim Carrey.”

Maar Michael J. Fox komt toch uit Edmonton, net zoals jullie?

“Haha, dat klopt. Ik denk zelfs dat hij naar dezelfde highschool is geweest als ik. Wel een tijdje voor mij.”

Bryan Adams of Celine Dion?

“Ooehhh, misschien Celine Dion, ze krijgt een wildcard.”

Zou ie daar dit mee bedoelen?

Wildcard = A person who is generally unpredictable and has no defined role in a group of friends, and their often reckless and wacky behavior can either benefit or hurt the group depending on the situation. (Dictionary, 2018)

Realiseer je je dat je nu voor de Franse kant van Canada kiest?

“Ik heb in Montreal gestudeerd, dus dat is ook een beetje mijn kant van het land.”

Terrance of Phillip (Canadezen uit South Park)

“Phillip, denk ik. Ze zijn allebei goed. Dus misschien is en blijft het gewoon Terrance EN Phillip.”

Het laatste dilemma bracht ons naar de volgende vraag. Spelen voor een publiek van 50.000 man of een zaaltje met 150 zielen?

“We spelen volgens mij veel shows voor 150 mensen, dus ik denk dat ik nu kies voor de 50.000.”

Welke ervaring hebben jullie in het algemeen qua optredens?

“We hebben al op festivals gespeeld die wat groter zijn. Waarbij het meer richting 10.000 mensen ging. De mix tussen kleine, middelgrote en grote optredens bevalt ons wel goed. En het maakt voor de show niet uit. Je speelt voor de mensen die er zijn, ongeacht de hoeveelheid. Nu hebben we voor het eerst in de Verenigde Staten gespeeld, erg leuk. We hebben op South By South West (SXSW) gespeeld in Austin, Texas. Misschien wel mijn favoriete deel van dat land.”

Maar momenteel zijn jullie dus weer even in vaderland Canada? Cynisch genoeg brengt de tour van Scenic Route To Alaska jullie alleen maar verder weg van Alaska?!

“Haha, ja dat klopt. Vanavond spelen we in Ottawa, daarna Toronto en uiteindelijk weer naar de USA.”

Van Canada naar bijvoorbeeld Texas voor SXSW doe je niet even in een enkel uurtje rijden, maar je speelt er maar een uurtje? Is dat niet een enorme kluif?

“Voor veel shows moeten we inderdaad een heel eind rijden. Ik denk dat de langste rit iets van 16 uur was. Na onze show in San Diego zijn we daar vier dagen blijven hangen om vervolgens in 16 uur naar Portland te rijden. Daarna was het nog 13 uur naar Calgary.”

Je maten, Trevor en Shea, liggen even lekker te maffen en jij bent met ons aan het bellen. Wie rijdt er dan?

“We doen een groot deel van onze Noord-Amerikaanse tour samen met de band Mike Edel, dus er zitten nu drie jongens heel verantwoordelijk achter het stuur. Het voorprogramma mag rijden, zo werkt het, haha.”

Cruisend door het pittoreske Noord-Amerika en daarna op het vliegtuig naar Europa voor shows in Duitsland en Nederland. Hoe komen jullie met je muziek in bijvoorbeeld Europa terecht?

“We hebben onze huidige Duitse manager en boekingsagent ontmoet in Winnipeg. Via hem konden we op tournee door Duitsland en ook naar Londen. Uiteindelijk speelden we op het Reeperbahn-festival in Hamburg en kwamen daar onze Nederlandse manager tegen.”

De Reeperbahn line-up is ook precies waar wij ons oog lieten vallen op Scenic Route To Alaska, een naam die ook uitermate goed dienst doet als eye-cather. En zo sta je in Breda en Harderwijk. Ook speelden jullie in het voorprogramma van The Boxer Rebellion in de muziektempel van Nederland, Paradiso Amsterdam. Was dat iets?

“Dat was geweldig. Paradiso staat sowieso in mijn Top 5 van favoriete concertzalen. Rondhangen in Amsterdam is ook vet.”

Dan zijn wij wel benieuwd naar wat er bovenaan staat…

“Om eerlijk te zijn vind ik Utrecht nog iets leuker dan Amsterdam.”

Deel 3 – De Inspiratie

We besluiten om Erik ten Hag niet te vertellen over de voorkeur van onze gast. In plaats daarvan vragen wij Murray naar zijn eigen muzieksmaak. Welke artiesten zijn een inspiratiebron voor Scenic Route To Alaska?

“Wintersleep is een Canadese band waar we enorm tegenop kijken. The Heist ook. We luisteren wel vooral veel naar Canadese bands. Maar ook The Beatles, The Band. Of een echte klassieker zoals Neil Young.”

Murray is onze B.O.O.O.M.-gast, wat zo veel betekent als ‘Bekende Of Onbekende Oisterwijker Of Moergestelnaar. Deze eretitel geeft recht op het draaien van drie favoriete plaatjes tijdens onze show op zondagmorgen (10-12 uur). Tijd voor nummer twee, eentje uit Canada dus?

“Dan kies ik voor een Canadese singer-songwriter genaamd Andy Shauf. Hij bracht eerder dit jaar het geweldige album ‘The Party’ uit. Ik kies dan voor The Magician, het eerste nummer van het album dat ik echt een geweldige productie vind met veel ‘phenomenals’. Big fan.”

Phenomenals = Something absolutely fantastic and one of a kind in greatness. Tends to be used to describe Irn Bru. (Dictionary, 2018)

Andy Shauf – The Magician: https://www.youtube.com/watch?v=PN0RPWII7gY

Deel 4 – The Story Behind

We hebben weer een nieuwe manier ontdekt om aan geweldige muziektips te komen. Dankjewel Murray. Na jouw geweldige tweede verzoekje is het tijd voor het derde en laatste deel van dit interview. We pikten jullie op dankzij het Reeperbahn-festival en jullie album ‘Long Walk Home’. Maar hoezo Scenic Route To Alaska? What’s in the name?

“Het is eigenlijk een verkeersbord niet zo ver van mijn thuisstad Edmonton, Alberta. Het geeft de route aan naar Alaska en wijst naar het Noorden. Ik denk dat het een rit is van zo’n 40 uur door een geweldige omgeving, langs hoge bergen en mooie landschappen. We kwamen er als kind vaak langs en droomden dan van het avontuur richting Alaska. Het leek me ook een interessante bandnaam en paste ook zeker bij onze eerste muziek.”

Scenic Route To Alaska is dus eigenlijk gewoon een verkeersbord?! 40 uur, potverdriedubbeltjes! Zelf al eens die kant op gereden?

“Een stukje, maar zeker niet de hele route. We hebben ooit gespeeld op Wild Mountain Music Festival, wat op de route ligt. Maar we houden de hele ‘Alberta Route 40’ nog even op onze bucketlist.”

Iets om naar uit te kijken dus. Maar nog even over jullie album. Het is een reis op zich om zoiets te maken! Trevor, de zanger en gitarist schrijft de teksten. Met een voordeeltje van een relatief dun bevolkt stuk land. Geen buren waar jullie wonen.

“Veel komt inderdaad van onze leadzanger Trevor Mann. Hij komt dan met een ‘skeleton of a song’ en daar gaan we samen mee aan de slag. We hebben ook een tijdje met zijn drieën samengewoond. Dan doken we de kelder in op het moment dat het ons uitkwam. Zonder buren kan dat ook gewoon om vier uur ’s nachts. Daar werkten en jamden we een nummer uit. Vervolgens brachten we een lange tijd in de studio door en daarna leerden we de muziek spelen met enkel ons drietjes. Studiowerk en live spelen, dat is toch zeker niet hetzelfde. Maar het is een goede en organische manier van werken.”

Laurens was nogal nieuwsgierig naar één bepaalde track van het nieuwe album en wij vroegen Murray om wat extra uitleg over Twisted Love Wat is dat eigenlijk voor song, Murray? Kun jij dat uitleggen, ondanks dat Trevor het schreef?

“Ik denk dat ik hier wel voor Trevor kan spreken. Het is bedoeld als een optimistisch liedje in persoonlijk wat zwaardere tijden. Net zoals Hibernating Heart gaat over het niet in staat zijn om de liefde te vinden. Je wil wel, maar je kiest als bandlid nu eenmaal niet voor een normaal leven. De muziek kost enorm veel tijd en energie. Liefde neemt dan een andere gedaante aan. Op een gegeven moment lukt het om dat alles een plaatsje te geven en om gelukkig te zijn ondanks het gemis aan liefde zoals ‘normale’ mensen die wel hebben.”

Twisted Love hebben wij zelf al gekozen om te draaien, maar je hebt nog recht op een derde verzoekje. Waarmee kunnen we dit interview afsluiten?

“Misschien ‘Slow Down’?! Dat was het eerste nummer dat we hebben opgenomen voor deze plaat. We gingen naar Vancouver aan het begin van de zomer. We konden dit lied opnemen en releasen voor de rest van het album klaar was. Er zit een goede energie in en de thema’s sluiten goed aan bij de rest van het album. Het is gewoon een van mijn favorieten denk ik, haha. Ik speel het heel graag, niet op de laatste plaats omdat er een heel lekker baslijntje inzit. Een basgitarist heeft toch andere voorkeuren dan een drummer, haha.”

Deel 5 – Dankjewel

Met ‘Slow Down’ sloten we ons eerste interview met een van onze grote muzikale helden af. We willen Marco (bandmanager), Murray, Trevor en Shea Connor (drums) grandioos bedanken voor hun medewerking. Door in te gaan op ons verzoek en op zo’n flexibele manier mee te werken, tonen de jongens tonen aan dat ze niet alleen geweldige muzikanten. Ze geven hun hart aan de muziek en beleven hun droom op een inspirerende manier. Het zijn daarnaast ook nog eens eerlijke, aardige en leuke gasten om mee te praten. Eerlijkheid, liefde en avontuur zijn precies de elementen die hun muziek uniek maakt. Die blijven wij bij MTV Radio Bla Bla nog wel even pluggen. Scenic Route To Alaska speelt op 10 mei in Breda (Mezz) en op 11 mei in Harderwijk (Catharinakapel).

Scenic Route To Alaska – Slow Down: https://www.youtube.com/watch?v=x48EvmqroR4

Het ‘naughty’ Messenger-bericht van Stephan:

[1] Hi guys…. I can imagine you get the question asked many times, but… I am doing a local non-profit radio show every three weeks in Moergestel (The Netherlands) together with my brother. We both are big fans of your music and will be seeing you on the 10th of May in Breda (Mezz). Are u in for an radio interview by phone on sunday 22 april, between 10 and 12 in the morning? Just a little chat about you and your music with your last record (How It Feels) playing afterwards. Since we are a local non-profit radio station, we can’t offer you anything but airplay. But I still hope you’re in for this. No matter what’s on, I love what you guys do. Greetings, Stephan